افرادی که در مشارکتها سرمایه گذاری می کنند ، باید از قوانینی که توانایی شریک زندگی در کسر ضرر را محدود می کند ، آگاه باشند. شرکای انفرادی که به سهم توزیع ضرر اختصاص داده شده اند ، باید سه محدودیت ضرر جداگانه را قبل از استفاده از ضرر ، برآورده کنند. محدودیت های ضرر ، به ترتیب استفاده از آنها ، شامل موارد زیر است: (1) Sec. 704 (د) محدودیت پایه ، (2) محدودیت در معرض خطر Sec. 465 ، و (3) محدودیت ضرر منفعل Sec. 469 (Temp. Regs. Sec. 1. 469-2T (D) (6) (i)). این مورد بر کاربرد SEC متمرکز است. 704 (د) محدودیت پایه و محدودیت در معرض خطر برای شرکای انفرادی است و در مورد کاربرد قوانین ضرر منفعل بحث نمی کند.

محدودیت ضرر در Sec. 704 (د)

ثانیه704 (د) تصریح می کند که سهم توزیع کننده ضرر یک شریک زندگی به میزان مبنای مالیاتی تعدیل شده شریک زندگی به نفع وی به مشارکت در پایان سال مشارکت که در آن ضرر رخ داده مجاز است. هرگونه ضرر بیش از مبنای مالیات شریک زندگی ، از طرف طرفداری (Regs. Sec. 1. 704-1 (D)) مجاز نیست و تا زمانی که شریک زندگی در این مشارکت باقی بماند ، به طور نامحدود منتقل می شوند.

ثانیه705 (الف) به طور کلی تصریح می کند که مبنای تعدیل شده شریک زندگی به نفع وی به مشارکت شامل میزان پول و مبنای تعدیل شده دارایی است که به مشارکت کمک می کند با هر گونه سود شناخته شده در مورد سهم. مبنای تعدیل شده شریک زندگی با سهم توزیع کننده شریک درآمد مشمول مالیات و معاف از مالیات افزایش می یابد و توسط سهم توزیع کننده ضرر مشارکت ، هزینه های غیر قابل انعطاف و میزان پول و مبنای تعدیل شده دارایی توزیع شده کاهش می یابد (به عنوان مثال ، به عنوان مثال ، Rev مراجعه کنید. حكم. 96-10 و روحانی حكم 96-11).

مبنای شریک زندگی بیشتر توسط مقررات تخصیص مسئولیت SEC تنظیم می شود. 752. ثانیه. 752 (الف) تصریح می کند که افزایش سهم شریک زندگی از بدهی های مشارکت یا هرگونه افزایش بدهی های فردی شریک زندگی زیرا شریک زندگی این بدهی ها را به عهده می گیرد ، سهم پول را توسط شریک زندگی در مشارکت محسوب می شود. ثانیه752 (ب) تصریح می کند که کاهش سهم شریک زندگی از بدهی های مشارکت یا هرگونه کاهش بدهی های فردی شریک زندگی زیرا این مشارکت بدهی های فردی شریک زندگی را به عهده می گیرد ، توزیع پول به شریک زندگی توسط مشارکت محسوب می شود.

مثال 1: فرد A یک شریک عمومی در مشارکت AB است که در یک فعالیت واحد سرمایه گذاری می کند. A به نفع مشارکت خود مبلغ 6000 دلار دارد و 50 ٪ سود و ضرر را اختصاص می دهد. در پایان سال مالیاتی X1 ، مشارکت AB دارای 10،000 دلار درآمد ناخالص و 30،000 دلار هزینه است که در نتیجه ضرر 20،000 دلار است. سهم این ضرر 10،000 دلار است و مبنای مالیات وی (قبل از در نظر گرفتن سهم وی از ضرر) 6000 دلار است.

زیر ثانیه704 (د) ، A برای سال 6000 دلار ضرر مجاز دارد و مبنای مالیات وی به صفر کاهش می یابد. فرض کنید که تخصیص به A در این مثال معتبر است زیرا A دارای تعهد ترمیم کسری است ، که این یک وظیفه برای بازگرداندن مانده کسری در یک حساب سرمایه است. از مقررات ترمیم کسری برای رعایت الزامی که تخصیص مشارکت دارای اثر اقتصادی قابل توجهی است استفاده می شود (به Regs. Sec. 1. 704-1 (B) (2) مراجعه کنید). ضرر بیش از حد 4000 دلار به حالت تعلیق در آمده و حمل می شود.

آیین نامه تحت Sec. 704 (د) نظمی را که در آن مبنای مالیات یک شریک برای تعیین میزان تعیین میزان سهم توزیع کننده ضرر یک شریک زندگی تعدیل می شود ، دیکته کنید. مبنای مالیات شریک ابتدا برای موارد درآمد افزایش یافته و سپس برای توزیع کاهش می یابد. سپس ، مبنای مالیات یک شریک زندگی با سهم توزیع کننده ضرر و زیان ناشی از سال جاری کاهش می یابد و ضررهایی که قبلاً مجاز نبوده اند. ضرر و زیان بیش از مبنای مالیات باقیمانده شریک زندگی تحت عنوان SEC محدود است. 704 (Regs. Sec. 1. 704-1 (D)).

برای مشارکت که تمام درآمد مشمول مالیات خود را توزیع می کند ، قوانین سفارش باعث ادامه تعویق ضرر و زیان حمل می شود ، مشروط بر اینکه سرمایه اضافی کمک نمی کند. اگر مشارکت خاتمه یابد یا اگر شریک زندگی خود را از دست بدهد در حالی که ضرر شریک زندگی تحت تعلیق درآمده است. 704 (د) ، شریک ضرر را از دست می دهد. با این حال ، شرایط جزئی منافع مشارکت ، میزان حمل را کاهش نمی دهد.(رجوع کنید

مثال 2: حقایق همانند مثال 1 هستند. در سال بعد ، X2 ، مشارکت AB 10،000 دلار درآمد دارد. سهم توزیع درآمد A 5000 دلار است و وی توزیع همان مبلغ را دریافت می کند.

طبق قوانین سفارش Sec. 704 (د) ، ممکن است هیچ یک از ضرر حمل و نقل 4000 دلاری را کسر نکند ، زیرا مبنای مالیات وی پس از تعدیل مبنای مالیات برای سهم توزیع درآمد خود ( + 5000 دلار) و توزیع دریافت شده ( - 5000 دلار) در صفر باقی می ماند.

شریکی که به دنبال استفاده از ضرر معلق در زیر ثانیه است. 704 (د) در سال بعد می تواند مبنای مالیات سود مشارکت وی را با (1) کمک به پول یا اموال اضافی ، (2) دریافت تخصیص درآمد مشارکت یا (3) افزایش سهم خود از بدهی های مشارکت افزایش دهد. مشارکتهایی که به طور موقت سودآور نیستند و شرکای آنها مایل به کمک به سرمایه اضافی نیستند ، می توانند برای تسهیل کسر ضررهای معلق ، بدهی را متحمل شوند.

مثال 3: حقایق همانند مثال 1 هستند ، به جز اینکه مشارکت AB 8000 دلار بدهی را به عهده گرفته است ، و سهم قابل توجهی از بدهی های مراجعه کننده 4000 دلار است. سپس مبنای مالیات A به دلیل افزایش سهم بدهی های مشارکت از صفر به 4000 دلار افزایش می یابد.

افزایش مبنای مالیات باعث می شود که A 4000 دلار ضرر حمل و نقل را کاهش دهد و مبنای مالیات A را به صفر کاهش دهد. استفاده از بدهی به عنوان ابزاری برای کسر ضرر با هزینه آینده همراه است. کاهش بعدی سهم قابل قبول شریک بدهی مشارکت ، به عنوان توزیع پول بالقوه و در صورت عدم داشتن شریک کافی ، به طور بالقوه منجر به شناخت می شود. اگر در سال X3 ، مشارکت AB بدهی را پرداخت کند ، سهم قابل توجهی از بدهی های مشارکت کاهش می یابد ، و به نظر می رسد که A به میزان کاهش ، توزیع پول را دریافت کرده است. اگر مبنای مالیاتی A در زمان توزیع در نظر گرفته شده با صفر برابر باشد ، A سود 4000 دلار تحت Sec را به رسمیت می شناسد. 731 (الف) ناشی از کاهش سهم بدهی های مشارکتی است. ثانیه731 (الف) (1) تصریح می کند که یک شریک سود را در توزیع از مشارکت تشخیص نمی دهد ، مگر به حدی که هر پول توزیع شده بیش از مبنای مالیات تعدیل شده منافع شریک زندگی در مشارکت قبل از توزیع باشد.

قوانین در معرض خطر

برای افراد ، املاک ، اعتماد و شرکتهای C از نزدیک ، کسر خسارات ناشی از تجارت یا سرمایه گذاری ناشی از یک فعالیت برای یک سال مالیاتی محدود به مبلغی است که مالیات دهندگان در معرض خطر هستند. مبلغ در معرض خطر شامل موارد زیر است: (1) مبلغ پول و مبنای تعدیل شده اموال به یک فعالیت کمک می کند.(2) مبالغ وام گرفته شده با توجه به فعالیت به حدی که مالیات دهندگان شخصاً مسئولیت بازپرداخت را بر عهده دارند یا دارایی متعهد شده است ، غیر از اموال مورد استفاده در فعالیت ، به عنوان امنیت مبلغ وام گرفته شده. و (3) به طور کلی ، مبالغ وام گرفته شده با توجه به فعالیت املاک و مستغلات که هیچ کس شخصاً در قبال بازپرداخت (تأمین اعتبار غیرقانونی واجد شرایط) نیست (به Sec 465 (ب) مراجعه کنید). مبلغ در معرض خطر نیز با بیش از موارد درآمد حاصل از فعالیت برای سال مالیات نسبت به موارد کسر از فعالیت سال مالیات افزایش می یابد.

بر خلاف مبنای مالیات یک شریک ، مبلغ در معرض خطر می تواند منفی باشد ، اگرچه از تشخیص ضررها نیست (Prop. Regs. Sec. 1. 465-3 (b)). نتیجه یک مقدار منفی در معرض خطر ، پتانسیل برای بازپرداخت در معرض خطر است ، یعنی شناخت خسارات کسر شده قبلی به عنوان درآمد در سالی که در آن مبلغ مالیات دهندگان در معرض خطر منفی است ، اغلب به عنوان نتیجه توزیع است. به رسمیت شناختن بازپرداخت در معرض خطر ، میزان شریک زندگی را در معرض خطر قرار می دهد (ثانیه 465 (ه)).

مثال 4: حقایق همانند مثال 1 هستند ، به جز این که در سال بعد ، X2 ، مشارکت AB هیچ درآمد و زیان ندارد و 15000 دلار بدهی غیرقانونی متحمل شده است. طبق قوانین تخصیص مسئولیت Sec. 752 ، سهم اختصاصی شریک A از بدهی غیرقانونی مشارکت 7،500 دلار است. A 7،500 دلار توزیع از مشارکت دریافت می کند.

اگرچه تخصیص بدهی پایه مالیاتی A را از صفر به 7500 دلار قبل از توزیع افزایش می دهد، اما این تخصیص مقدار A را در معرض خطر افزایش نمی دهد زیرا A شخصاً مسئول سهم خود از بدهی غیرقابل بازگشت نیست. توزیع، مقدار A در معرض خطر را از صفر به منفی 7500 دلار کاهش می‌دهد و او موظف است ضرر 6000 دلاری را که قبلاً در سال X1 کسر شده بود، بازپس گیرد و به عنوان درآمد شناسایی کند. مبلغ درج شده در درآمد به عنوان کسر قابل تخصیص به فعالیت در اولین سال مالیاتی بعدی تلقی می شود (بخش 465(e)). A می توانست با تضمین بخشی از بدهی شراکت برابر با مقدار بازپس گیری احتمالی در معرض خطر، از شناسایی درآمد جلوگیری کند. قوانین در معرض خطر بر اساس فعالیت به فعالیت اعمال می شود. بنابراین، یک سرمایه‌گذاری مشارکتی ممکن است فعالیت‌های متعددی داشته باشد، که هر یک باید به طور جداگانه توسط یک شریک تحت قوانین در معرض خطر محاسبه شود.

"از دست دادن" برای اهداف قوانین در معرض خطر تعریف شده است

قواعد در معرض خطر، کسر پذیری تمام هزینه های قابل کسر ناشی از یک فعالیت را محدود نمی کند. بلکه کسر زیان را محدود می کنند."زیان" به عنوان مازاد کسرهای مجاز قابل تخصیص به یک فعالیت نسبت به درآمد دریافتی از فعالیت برای سال مالیاتی تعریف می شود (بند 465(d)). این بدان معناست که حتی در سالی که مبلغ در معرض خطر مالیات دهندگان صفر یا منفی است، مالیات دهنده همچنان می تواند هزینه ها را تا میزان درآمد حاصل از همان فعالیت کسر کند.

مثال 5: حقایق مانند مثال 1 است. فرض کنید که در پایان سال X1، مقدار در معرض خطر A صفر است. در سال X2، سهم A از اقلام مشارکت AB در شکل 1 نشان داده شده است.

A ضرر خالص 4000 دلار برای سال دارد. بنابراین، مقدار در معرض خطر او در پایان سال X2 صفر باقی می ماند. اگرچه A در معرض خطر نیست، A می‌تواند 3000 دلار از هزینه‌های سال جاری را طبق قوانین در معرض خطر معادل درآمد ناخالص حاصل از فعالیت کم کند. قانون مجاز به کسر درآمد سال جاری از همان فعالیت است، حتی اگر شریک از شراکت در همان سال توزیعی دریافت کند که باعث منفی شدن مبلغ در معرض خطر شریک شود.

مشارکت ممکن است با تحمل بدهی ، ضررهای اولیه و یا توزیع به شرکای خود را تأمین کند. تخصیص بدهی غیرقانونی به یک شریک ، مبنای مالیاتی را برای جلوگیری از محدودیت ضرر تحت Sec فراهم می کند. 704 (د) و می تواند توزیع های بدون مالیات را تسهیل کند (منوط به بازپرداخت در معرض خطر). با این حال ، کسر این ضررها طبق قوانین در معرض خطر محدود خواهد بود. ضررهای معلق در قوانین در معرض خطر ممکن است در سالی که در آن شریک زندگی به نفع مشارکت خود مبنای مالیاتی ندارد ، کسر شود. کسر ضررهای معلق در سال بعد مبلغی را که مالیات دهندگان در معرض خطر است ، کاهش می دهد (ثانیه 465 (ب) (5)).

مثال 6: حقایق همانند مثال 1 است ، به جز فرض اینکه ، در طول سال X1 ، مشارکت AB 8000 دلار بدهی غیرقانونی را متحمل می شود و سهم قابل توجهی از آن بدهی 4000 دلار است.

تخصیص بدهی 4000 دلاری مبنای مالیاتی کافی را فراهم می کند تا A بتواند Sec را برآورده کند. 704 (د) اما مانع از تعلیق ضرر 4000 دلار طبق قوانین در معرض خطر نمی شود. در سال X2 ، بدهی غیرقانونی به بدهی های متقاضی به یک بدهی تبدیل می شود. سهم A از درآمد و هزینه های مربوط به مشارکت AB در نمایشگاه 2 نشان داده شده است.

در پایان سال X2 ، مبنای مالیات A صفر باقی مانده است ، زیرا تمام موارد سال جاری درآمد ناخالص با کالاهای هزینه جبران شده است و سهم بدهی های A تغییر نکرده است. تبدیل بدهی مبلغ A را در معرض خطر به 4000 دلار افزایش داده است ، در نتیجه A را قادر می سازد 4000 دلار ضرر معلق را طبق قوانین در معرض خطر کسر کرده و از سال X1 پیش ببرد. پس از کسر 4000 دلار ضرر معلق ، مبلغ A در معرض خطر به صفر کاهش می یابد (4000 دلار در معرض خطر کمتر از کسر 4000 دلار).

مشارکت بدهی و شرکای/اعضای محدود

بدهی متداول مشارکت لزوماً منجر به این نمی شود که شریک زندگی در معرض خطر سهم قابل قبول بدهی باشد. شرکای محدود و اعضای یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) به طور کلی در معرض خطر بدهی های مراجعه به مشارکت قرار نمی گیرند ، و صرف وجود تعهد مرمت کسری (DRO) لزوماً این نتیجه را تغییر نمی دهد. در شرکت هوبرت ، T. C. یادداشت2008-46 ، مکمل 125 T. C. 72 (2005) ، بخشی از آن و بازداشت ، 230 فدرال رزرو. Appx526 (ششم سیر 2007) ، دادگاه مالیاتی در نظر گرفت که آیا یک عضو LLC (که به عنوان مشارکت برای اهداف مالیاتی مورد استفاده قرار می گیرد) با توجه به سهم متناسب از بدهی های LLC می تواند در معرض خطر باشد زیرا توافق نامه عملیاتی LLC حاوی DRO استوادDRO در شرکت های هوبرت به شرح زیر ارائه شده است:

ترمیم حساب سرمایه کسری. اگر هر شریک زندگی پس از انحلال وی ، علاقه وی به مشارکت ، حساب سرمایه کسری داشته باشد ، پس او ، او یا این میزان میزان چنین تعادل کسری را به مشارکت تا پایان چنین سال مشمول مالیات بازگرداند یا بعداً، ظرف 90 روز پس از تاریخ چنین انحلال ، برای پرداخت به طلبکاران یا توزیع به شرکای دارای مانده حساب سرمایه مثبت.

در تعیین Membe R در معرض خطر نبود ، دادگاه از آزمایش مورد استفاده در دادگاه تجدید نظر مدار ششم استفاده کرد که به نظر می رسد که آیا مالیات دهندگان پرداخت کننده آخرین راه حل است. دادگاه دریافت که یک پیش فرض در مورد بدهی مراجعه کننده ، طلبکار مراجعه کننده را قادر نمی سازد تا به عضویت بدهی به عضویت برسد و یک طلبکار نتواند انحلال منافع یک عضو را وادار کند تا بتواند در DRO سهم دیگری ایجاد کندواد

دادگاه به این نتیجه رسید که عضو LLC پرداخت کننده آخرین راه حل نیست زیرا این عضو شخصاً مسئولیت بازپرداخت بدهی LLC را به معنای SEC مسئولیت ندارد. 465 (ب) (2) (الف). بنابراین ، عضو نتوانست سهم متناسب خود از بدهی LLC را در تعیین میزان در معرض خطر در نظر بگیرد. پس از شرکت هوبرت ، شرکای محدود و اعضای LLC که قصد دارند با در نظر گرفتن بدهی مشارکت ، بخشی از بدهی یا تعهد را در رابطه با بدهی تضمین کنند ، مبلغ خود را در معرض خطر قرار دهند.

تمایل به منافع مشارکت

به رسمیت شناختن سود حاصل از استفاده از همه یا بخشی از یک فعالیت ، از جمله سود حاصل از تمایل یا انحلال سود مشارکت ، به عنوان درآمد حاصل از این فعالیت رفتار می شود و از این طریق مبلغ شریک زندگی را در معرض خطر قرار می دهد (Prop. Regs. Sec. 1. 465-66)این ماده شریک را قادر می سازد ضررهایی را که قبلاً تحت قوانین در معرض خطر به حالت تعلیق درآمده است ، کسر کند تا میزان سود آن شناخته شود. این یک تمایز مهم از محدودیت مبنای مالیات تحت عنوان Sec است. 704 (د) ، که در آن سود حاصل از منافع مشارکت باعث افزایش مالیات شریک زندگی نمی شود و ضرر های معلق باعث افزایش سود در اختیار نمی شوند.

اگر یک شریک (انتقال دهنده) با ضررهای در معرض خطر معلق ، علاقه مشارکت در یک معامله غیر شناختی را که در آن اساس انتقال دهنده به طور کامل یا جزئی با مراجعه به مبنای انتقال دهنده تعیین می شود ، دفع می کند ، پس انتقال دهنده مبنای خود را افزایش می دهددر ملک به میزان ضررهای معلق در معرض خطر انتقال دهنده (Prop. Regs. Sec. 1. 465-67). این ماده با اجازه دادن به انتقال دهنده در یک معامله غیر شناختی ، ضرر و زیان را برای اضافه کردن ضررها به مبنای مالیات خود حفظ می کند.

مثال 7: همان حقایق را به عنوان مثال 6 برای سال X1 فرض کنید تا در پایان X1 ، A ضررهای در معرض خطر 4000 دلار را به حالت تعلیق درآورد. در آغاز سال X2 ، A و B هر یک در ازای 100 ٪ سهام شرکت D در یک معامله غیر تشخیص تحت SEC ، منافع مشارکت خود را به شرکت D کمک می کند. 351

زیر ثانیه358 و prop. regs. ثانیه1. 465-67 ، شرکت D مبنایی را در مشارکت AB از سود حاصل از 4000 دلار ، که مبلغ (1) مبنای (1) در مشارکت AB (0 دلار) و (2) A به حالت تعلیق در می آید ، می گیرد. ضرر و زیان (4000 دلار).

نتیجه

هنگامی که مبنای مالیاتی یک شریک زندگی و میزان در معرض خطر کاهش یافته است ، ممکن است ضررهای اختصاص یافته به شریک زندگی کسر نشود و توزیع به شریک ممکن است منجر به شناخت درآمد در هر دو SEC شود. 731 و Sec. 465 (ه). شریک زندگی ممکن است با آگاهی از مبنای مالیاتی و میزان در معرض خطر و در نظر گرفتن اقدامات برای افزایش این مبالغ قبل از رویداد پیش بینی شده ، از این عواقب جلوگیری کند. مبنای مالیاتی یک شریک و مبلغ در معرض خطر از طریق دریافت سهم از درآمد مشارکت افزایش می یابد. یک شریک همچنین ممکن است با کمک سرمایه در مشارکت یا با تضمین بخشی از بدهی مشارکت ، مبنای مالیات و در معرض خطر را افزایش دهد. شرکت های پس از هوبرت ، یک DRO دیگر کافی نیست که با توجه به مشارکت بدهی در یک LLC ، شریک زندگی را در معرض خطر قرار دهد ، و شرکا باید شخصاً بخشی از بدهی LLC را تضمین کنند تا در معرض خطر باشد.

Jon Almeras مدیر مالیاتی با Deloitte مالیات LLP در واشنگتن دی سی است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موارد ، با آقای Almeras با شماره (202) 758-1437 تماس بگیرید